 კიდევ ერთხელ გაცნობებთ ჩვენს საიტზე იდება,როგორც პრეტესტები 2014 წლის ასევე ვიქტორინები,ვინც ვერ იგებს თუ როგორ გადავიდეს ვიქტორინის გვერდძე მარტივად გადადით აქედან:
|
 დიდებული სიმღერაა: ”მიყვარს გოგონების ცქერა/ დასეირნობენ პლაჟზე/ მშვიდად იხდიან ტანზე”. |
 ექსტაზი - კაიფში დაწერილი ნოველები |
 თავდაპირეველად ის ქრისტოფერ ბელიუ იყო. კოლეჯში რომ სწავლობდა, |
 ალიონზე გაიღვიძა; გაიღვიძა სწრაფად, უშფოთველად, _ უბრალოდ, თვალი გაახილა და კვლავ სიბნელე შეიგრძნო. სხვათა დარად არ სჭირდებოდა ჯერ ყურის მიგდება, ხელის ცეცება და გარესამყაროს ამგვარი აღქმა. დროისა და სივრცის გაუ-თვალისწინებლად, გაღვიძებისთანავე გააცნობიერა საკუთარი «მე» და სრულიად ძალდაუტანებლად განაგრძო ძილით დროებით შეწყვეტილი ცხოვრების დინება. უმალვე მოეგო გონს, რომ ის დიკ ფორესტია _ თვალუწვდენელი მამულების მეპატ-რონე, რომ მხოლოდ სულ რამდენიმე საათის წინ, უკვე მთვლემარემ. წიგნში ასანთის ღერი ჩადო და მაგიდის ნათურა გამორთო. |
 ფერმა „მამულის“ მეპატრონემ ბ-ნმა ჯოუნსმა შებინდებისთანავე მიხურა |
 ქება პირველი. ჟამიანობა. რისხვა |
|
ამ წიგნზე მშრალად და ჩვეულებრივი მიუდგომლობით ლაპარაკი შეუძლებელია, რადგან მეტად უჩვეულოა მისი დამწერის ბედი. ოთხკედელშუა გამოკეტილი 13 წლის გოგონა ორი წლის მანძილზე გულწრფელად აქსოვდა დღიურში საკუთარ განცდებს, ფიქრებს, იმედებს, წუხილს, შიშს, ხან ემოციის გამომწვევ, ხანაც ღიმილის მომგვრელ შთაბეჭდილებებს. ჩვეულებრივი ბავშვური უშუალობით დაწყებული დღიური, ერთსა და იმავე ადამიანებთან ყოველდღიური ურთიერთობით და ყოფითი წვრილმანებით შეზღუდულ, მძიმე, სახიფათო გარემოში, გოგონას უახლოესი მეგობარი და მესაიდუმლე გახდა. არარსებულ მეგობარს ანამ კიწი დაარქვა და მისგან ელოდა ნუგეშსა და შემწეობას. თუ სიკვდილს ვერ გაექცეოდა, ანას უნდოდა, მისი დღიური მასთან ერთად დაღუპულიყო, მაგრამ მოხდა ისე, რომ ანა დაიღუპა, დღიური კი გადარჩა. |
 დედამ მთხოვა, სახლის გასაყიდად გავყოლოდი. დილით ბარანკილიაში იმ მიყრუებული სოფლიდან ჩამოვიდა, სადაც ჩემი ოჯახი ცხოვრობდა, და ვერც კი წარმოიდგენდა, თუ მომძებნიდა. Aაქა-იქ ნაცნობებში მკითხულობდა, როცა მიასწავლეს, რომ ჩემს ნახვას მხოლოდ წიგნების მაღაზია ,,მუნდოში’’ ან ახლომდებარე კაფეებში შეძლებდა, სადაც მეგობარ მწერლებთან ერთად სასაუბროდ დღეში ორჯერ დავდიოდი. ამასთან, დედა გააფრთხილეს კიდეც: ,,ფრთხილად იყავით, საბოლოოდ შეიშალნენ.’’ზუსტად თორმეტ საათზე გამომეცხადა. თავდაპირველად საგამოფენო წიგნებით სავსე მაგიდებს შორის მარდად დააბიჯებდა, შემდეგ უეცრად ჩემს წინაშე ადგილზევე გაშეშდა, თვალებში ჩვეული, ეშმაკური ღიმილით ჩამხედა და, სანამ გონს მოვეგებოდი, მითხრა: _დედაშენი ვარ. |
 მეცნიერებისათვის ცნობილი პირველი სიამის ტყუპები, რომელთაც ცალ-ცალკე პირადი ცხოვრებაც ჰქონდათ იყვნენ 1811 წელს დაბადებული ძმები ჩანგი და ენგი ბანკერები. ისინი ერთმანეთთან მკერდით იყვნენ შეზრდილები. ტყუპები ამ ქვეყანას მოევლინენ სიამში, ბავშვების მამა ჩინელი, ხოლო დედა მალაიზიელი გახლდათ. XIX საუკუნის მედიცინის ძალებს აღემატებოდა ისეთი ოპერაციის ჩატარება, რომელიც პატარებს ერთმანეთისგან განცალკევებდა. ამიტომაც სიამის ტყუპებს ბავშვობიდანვე მოუწიათ იმასთან შეგუება, რომ ისინი მთელი ცხოვრების მანძილზე ერთმანეთისგან განუშორლად იცხოვრებდნენ. |